Nadzieja.Jedno słowo,które czasami przytrzymuje nas przy życiu.Mamy nadzieję,że los się odmieni,lub na odwrót jest tak dobrze,że mamy nadzieję,że to się już nie zmieni.Dzięki niej czasami wierzy,że nam się uda osiągnąć wyznaczony cel,nawet jak jest gorzej niż myślimy.Łudzimy się,że jeszcze wszystko nam się uda.Właśnie łudzimy,niby dobrze,że się nie poddajemy,ale często ludzie,którzy się łudzą,że od tak będzie dobrze,wcale nie będzie.To my musimy zawalczyć o coś co chcemy osiągnąć,nadzieja nam w tym nie pomoże,ona jedynie nas może przytrzymać na duchu.Często tak bardzo źle nam się układa w życiu,że nie wiemy co robić,aby to naprawić,wtedy myślimy sobie,że może nie długo to przejdzie wszystko się naprawi samo i,dlatego nic z tym nie robimy,a to narasta jest coraz gorzej i gorzej i zamiast działać,wolimy się odsunąć zakamuflować z myślą,że "samo się ". To jest właśnie ta zła cecha ludzi,wolimy chować głowę w piasek,niż stawić czoła problemom.No tak,ale nasuwa się pytanie "No,ale lepiej chyba żyć nadzieją,niż kompletnie się załamać,okaleczać swoje ciało,czy mieć myśli samobójcze?" Racja w tym jest i jeśli tak mamy do tego podchodzić,to lepiej łudzić się,że będzie tak jak chcemy niż doprowadzać siebie w jakimś stopniu do śmierci.Ale nie żyjmy tylko nadzieją ona nie jest od tego.Ona jedynie może nam pomóc psychicznie,ale nie spowoduje,że zrobi za nas wszystko.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz